To już trzecia – i ostatnia – część wpisu o ważnych zasadach, którymi powinien się kierować kreatywny lider. Ken Robinson dokładnie opisał je w swojej książce „Oblicza umysłu”.

Ten artykuł jest kontynuacją serii artykułów o kreatywnym przywództwie. W pierwszym wpisie poruszyliśmy temat personalnego aspektu prowadzenia działań kreatywnych. Kolejny wpis skupiony był na aspekcie grupowym. Przyszedł czas na ostatni element, który utworzy zbiór 9 zasad kreatywnego przywódcy – aspekt kulturowy.

W swoich pracach Ken wiele uwagi poświęcał warunkom, jakie muszą być spełnione by kreatywność mogła rozkwitać. Aspekt indywidualny i grupowy jest bardzo ważny w kreatywnym przywództwie. Jednak nie można zapominać o otoczeni, które wpływa na jakość pracy. W dzisiejszym wpisie przybliżę Ci 3 zasady o charakterze kulturowym.

Zasada 7: Kreatywny lider wspiera kulturę kreatywną

Zasada ta mówi, że nie ma jednej uniwersalnej recepty na stworzenie kreatywnej organizacji. W każdym środowisku mogą sprawdzić się inne rozwiązania. Warunkiem ich powodzenia jest jednak holistyczne przestrzeganie jego założeń w obszarze indywidualnym i grupowym.

Jak wskazuje Robinson, czasem dobrym pomysłem jest stworzenie w organizacji miejsca dedykowanego innowacjom, ale nie sprawdzi się to wszędzie. Wadą tych rozwiązań jest to, że mogą się odizolować od ogólnej kultury organizacji i zostać odrzucone, gdy będą się starały ponownie zintegrować. Podobnie jak nastąpić może odrzucenie tkanki po przeszczepie, tak przeciwciała kultury gospodarza mogą zaatakować obce idee i zneutralizować je lub zniszczyć. (…) Gdzie indziej z kolei innowacje może też hamować odgórna presja, aby dostarczać efekty pracy zgodnie z nierealistycznym harmonogramem. Tym samym, każda organizacja musi wypracować swój indywidualny model kulturowy wspierania innowacji. Ważne by nie były to działania punktowe, a raczej coś co znajduje się w DNA organizacji.

Zdjęcie kodu DNA

Naucz się prowadzić efektywne spotkania kreatywne na szkoleniu "Jak mieć dobre pomysły."

Zasada 8: Kultury kreatywne są dociekliwe

Robinson wskazuje, że innowacja wiąże się z próbami i błędami, nieraz wymaga też wycofania się i rozpoczęcia od nowa. To duże wyzwanie, szczególnie w środowisku korporacyjnym, które nastawione jest często na perspektywę krótkoterminową, a zadania i oczekiwane rezultaty są bardzo precyzyjnie zwymiarowane. To spory problem, gdy chce się eksperymentować z nowymi pomysłami.

Jak pisze Robinson: bycie kreatywnym nie polega jedynie na chaosie i ryzyku. Kreatywność w jakiejkolwiek dziedzinie to balansowanie między wolnością a kontrolą. Innowacja zawsze wiąże się z kalkulacją ryzyka i tolerancją firmy w tym względzie. Aby organizacje (na rożnych poziomach – od biznesowego aż po organizacyjny) mogły się rozwijać niezbędne jest jednak „bycie dociekliwym”, tj. stałe otwarcie na kwestionowanie dotychczasowych sposobów działania i poszukiwanie nowych, lepszych rozwiązań.

Z drewnianych tabliczek ułożony napis "Learn from Failure"

Zasada 9: Kultura kreatywności wymaga kreatywnej przestrzeni

W 2001 roku Robinson napisał w swojej książce zdanie, które dziś wydaje się jeszcze bardziej aktualne:

Bardziej elastyczne wzorce czasu pracy i wszechobecne efekty technologii informacyjnych sprawiają, że zanikają granice między domem a biurem – między pracą, zabawą, a czasem prywatnym.

W tym kontekście, jak wskazuje dalej, istotne jest, aby pozwolić pracownikom spersonalizować ich przestrzeń roboczą w sposób, który uznają za najbardziej sprzyjający kreatywnej pracy. Tam, gdzie liczy się współdziałanie, istnieje także potrzeba wspólnej przestrzeni na spotkania i warsztaty.

***

Teraz już wiesz jaki powinien być kreatywny lider! Jestem przekonany, że wszystkie przedstawione zasady (tu i w poprzednich wpisach) mają uniwersalny charakter i aktualne są także dzisiaj. Książka Robinsona po raz pierwszy ukazała się w 2001 roku, jej uzupełnione wydanie pojawiło się 10 lat później. Ken zostawił nam po sobie sporo wskazówek dotyczących wzmacniania kreatywności oraz budowania twórczych organizacji. Będąc liderem, warto o nich pamiętać w codziennych działaniach i traktować trochę jak rachunek sumienia. Od czasu do czasu warto go przeprowadzić, zastanawiając się nad potencjalnymi obszarami do udoskonalenia środowiska organizacyjnego, którym się kieruje.

Na koniec raz jeszcze polecam wystąpienie Kena Robinsona na konferencji TED. Jest na wysokim poziomie merytorycznym, a jednocześnie ogląda się je niczym stand-up. Trzeba oddać Kenowi, że był wybitnym mówcą.

Chcesz wiedzieć jak zorganizować zespołowy proces kreatywny? Zapisz się praktyczne szkolenie: "Jak mieć dobre pomysły?"

lukasz-blog

Łukasz Maźnica – ekonomista, trener Design Thinking, badacz doświadczeń użytkowników z 5-letnim doświadczeniem w badaniach jakościowych i ilościowych.

Wykorzystano zdjęcia: Nagłówek: rob walsh,  Zdjęcie 1: Braňo, Zdjęcie 2: Brett Jordan

facylitacja Kreatywność